ประวัติหมู่บ้านของฉัน
ตั้งแต่เล็กจนถึงปัจจุบัน หนูอาศัยอยู่ในหมู่บ้านลือมุแห่งนี้มานาน แต่ไม่เคยที่จะสอบถามประวัติของหมูบ้านเลย จนบางครั้งคิดถึงได้ว่า คำว่า ลือมุคืออะไร เลยสอบถามจากคนเฒ่าคนแก่ในหมู่บ้าน สอบถามไปมา เลยได้ความสั้นๆว่า ลือเมาะ
แปลว่าท้อแท้นั่นเอง
ในสมัยก่อนนั้นมีชาวบ้านในหมู่บ้านแห่งนี้
ได้ประชุมกันเพื่อที่จะสร้างถนนระหว่างหมู่บ้าน
ทุกคนต่างตื่นเต้นกันใหญ่ที่จะได้ถนนหนทางเส้นใหม่ เลยไปประชุมตามที่นัดหมายไว้
แต่สมัยก่อนไม่มียานพาหนะในการเดินทางเลยทำให้ทุกคนที่จะเข้าร่วมประชุม เกิดความหน่าย
และถนนหนทางที่ลำบาก
ระยะทางก็แสนไกล
จึงทำให้ทุกคนที่ไปประชุมทุกคนต้องเดินด้วยเท้าเปล่า
และชาวบ้านมีความรู้สึกล้าและท้อแท้มากในการเดินทาง และชาวบ้านรู้สึกว่ามันลำบากมากเพราะตัวเองมีภาระครอบครัว ลูกเล็กแดง
จึงทำให้ทุกคนเกิดไปอยากไปขึ้นมา เวลาผ่านไปสองสามวัน
ชาวบ้ารู้สึกว่าถ้าเราไม่มีถนนวิ่งเข้ามาในหมู่บ้าน ทุกคนต้องอยู่แบเดิม ไม่มีการพัฒนาหนทาง การค้าขาย
หาเลี้ยงชีพก็ลำบาก
จึงรวมตัวกันเพื่อเข้าร่วมประชุม
ตามนัดหมาย
การประชุมก้อผ่านไปด้วยดี ต่อมาหลังจากที่ชาวบ้านได้มีการประชุมกันแล้ว และสร้างถนนกันก็เกิดอาการท้อแท้เช่นเดิม เพราะถนนสายนี้แต่ก่อนนั้นเป็นเนินเขาสูงมาก
จึงทำให้ ท้อแท้ เลยตั้งชื่อหมู่บ้าน
ว่า ลือมุ ซึ่งเป็นชื่อในปัจจุบัน
เมื่อในอดีตชื่อ ลือเมาะ แปลว่า ท้อแท้
ต่อมาชาวบ้านได้พูดหลายครั้งๆมาจนผิดเพี้ยนไปกลายเป็น ลือมุ ในปัจจุบัน
หมู่บ้านทุกหมู่บ้านย่อมมีประวัติ เว้นแต่ว่าเราจะสนใจ
หรือค้นหาความจริงของประวัติหมู่บ้านของเราหรือเปล่า แต่สิ่งที่ฉันรู้และเข้าใจ
คือการรู้จักประวัติบ่งบอกว่าแต่เดิมคนรุ่นหลังลำบากขนาดไหน กว่าจะได้ถนนสิ้นนี้ขึ้นมา จนกลายมาเป็นตามชื่อที่เขาเรียกขานว่า “ลือมุ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น