เรียงความครั้งที่ ๒

ลิดลแห่งสายใยรัก

            ตำบลลิดล ในสมัยก่อนเป็นหมู่บ้านหนึ่งที่ไม่ค่อยได้รับความเจริญรุ่งเรืองสักเท่าไหร่   ซึ่งหมู่บ้านลิดลเต็มไปด้วยป่าทึบ ที่เขียวขจี อุดมงามตา และในช่วงหมู่บ้านลิดลได้อยู่ในการปกครองของเจ้าพระ

ยาลอ หรือ เจ้าพระยะลา ซึ่งท่านได้ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่เมืองยาลอ หรือเมืองในปัจจุบันคือ เมืองยะลา 

           ดิฉันเกิดและโตที่นั้นมานับนาน 14 ปี ชีวิต การเป็นอยู่ของคนในหมู่บ้านนั้นอยู่อย่างเรียบง่าย มีความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน หมู่บ้านลิดลเป็นหมู่บ้านที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยป่าไม้ ลำธาร แต่ ณ ปัจจุบันนี้ ต้นไม้ได้ถูกทำลายกับการกระทำที่ไม่ดีของมนุษย์ เช่น ตัดไม้ ระเบิดภูเขา และยังมีความเชื่อแปลกๆ

เกิดขึ้น ดิฉันได้ฟังคนชราคนหนึ่งที่เป็นคนที่อยู่ในตำบลลิดลมาหลายสิบปี คนชราคนนี้ได้เล่าว่า ถ้ามีการระเบิดภูเขาจนหมด หมู่บ้านที่มีประวัติว่าเป็นหมู่บ้านแห่งนี้ก็จะหายไป เพราะหมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านที่มีป่าทึบมาก จึงใช้เป็นสถานที่เลี้ยงช้างเพื่อใช้ในพิธีกรรมต่าง ๆ เมื่อคนเลี้ยงช้างนำช้างไปเลี้ยงในหมู่บ้านแห่งนี้ เมื่อหันไปมองทางยาลอก็ไม่เห็น เหมือนกับมีอะไรมาปิดบังเอาไว้ ทั้ง ๆ ที่อยู่ใกล้กันมาก ชาวบ้านจึงเรียกหมู่บ้านนี้ว่า ลีดง แปลว่า บดบัง หมายถึง บ้านที่มีอะไรมาปิดบังเอาไว้ จึงทำให้มองไม่เห็น เพราะมีป่าทึบและภูเขาบังเอาไว้ ชาวบ้านจึงเรียกว่า บ้านลีดง และต่อมาได้เพี้ยนเป็น "ลิดล" จนถึงทุกวันนี้ คนชราที่ได้เล่าเหตุการณ์ต่างๆ ก็ได้เสียชีวิตลงแล้ว หลังจากนั้นมาก็ไม่มีผู้คนใดที่เล่าเรื่องแบบนี้เลย แต่ส่วนมากเด็กในหมู่บ้านนี้จะไม่ค่อยเห็นความสำคัญและไม่ค่อยเห็นคุณค่าของหมู่บ้าน โดยไม่มีใครสนใจที่จะทำอะไรให้หมู่บ้านเลย จนวันหนึ่งได้มีเหตุการณ์ที่ทำให้ผลกระทบมากมายแก่ หมู่บ้านของดิฉัน แต่ถึงอย่างไรก็ตามประชาชนในหมู่บ้านลิดลก็ยังคงดูแลรักษาธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างไม่มีวันจบสิ้น เลยทำให้ หมู่บ้านลิดลอุดมสมบูรณ์ ไปด้วยธรรมชาติต่างๆนาๆและตำบลลิดลยังน่าอยู่ อากาศบริสุทธิ์ และหมู่บ้านของดิฉันยังมีธาร ที่ไหลมาจากเขา ที่แสนจะสะอาดมาก โดยส่วนแล้วประชากรในหมู่บ้านลิดลโดยเฉลี่ยแล้ว 95 %ที่นับถือศาสนาอิสลาม เป็นจำนวนมาก และศาสนาพุทธมีบางแต่เป็นจำนวนน้อย

           

           ถึงแม้ตำบลลิดลจะมีสถานการณ์ไม่สงบหรือสถานการณ์ก่อการร้าย แต่เรื่องทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เพราะความสามัคคีของประชาชนเรา ดิฉันรักที่นี้มาก และชาวบ้านรักกันโดยไม่รังเกียจกันและรักอย่างพี่น้องกันโดยถึงแม้ต่างศาสนาต่างกันก็ตามดิฉันจะรักษาและดูแลหมู่บ้านแห่งนี้ตลอดและจะรักษาหมู่บ้านนี้อย่างดี เพื่อให้รุ่นน้องๆได้รู้เรื่องราวของหมู่บ้านแห่งนี้อีกยาวนาน

 แหล่งข้อมูล        :   http://www.thaitambon.com/tambon/ttambon.asp?ID=950104

                                http://www.lidol.go.th/history.php

 ข้อมูลเรื่องเล่า    :  จากคุณพ่อ และผู้ใหญ่ในหมู่บ้าน

จัดทำโดย 

         เด็กหญิงต่วนอิลฮาม กูจิ  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒/๒   เลขที่ ๑๕