ลิดล บ้านเรา

ตำบล  ลิดล

                                               

หมู่บ้าน  คือ  กลุ่มที่อยู่อาศัย  ที่ประกอบไปด้วยหลายครัวเรือน หมู่บ้านก็จะประกอบด้วยผู้ใหญ่บ้าน หมู่บ้านหลายๆหมู่บ้านก็จะประกอบเป็นตำบล ซึ่งแต่ละตำบลก็จะมีเรื่องราวตำนานที่แตกต่างกันไป บางหมู่บ้านก็ยังคงรักษาวัฒนธรรมสมัยบรรพบุรุษไว้  และยังคงไว้ซึ่งเอกลักษณ์ของแต่ละหมู่ที่ไม่ซ้ำกัน

                ดิฉันเองก็อาศัยอยู่ที่ตำบลลิดล ซึ่งเป็นถิ่นกำเนิดของดิฉันและบรรพบุรุษ  หมู่บ้านของดิฉันมีเรื่องราวตำนานในอดีตที่เล่าสืบต่อกันมา ว่าชื่อตำบลลิดล ทีได้มานั้น  ลิดล เป็นคำที่ผิดเพี้ยนมาจากคำว่า ลีดง เป็นคำจากภาษามลายู-ชวา ซึ่งในภาษาไทยแปลว่า บดบัง หรือ ปิดบัง  เนื่องด้วยในสมัยเจ้าพระยายาลอ หรือ เจ้าพระยายะลา นั้นเอง ได้ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่เมืองยาลอหรือตำบลยะลาในปัจจุบัน บ้านลิดลของเราในอดีตมีป่าทึบมาก จึงใช้เป็นสถานที่เลี้ยงช้างเพื่อใช้ในงานหรือพิธีกรรมต่างๆ ในอดีต เมื่อคนเลี้ยงช้างนำช้างมาเลี้ยงยังหมู่บ้านลิดลแห่งนี้  เมื่อเรายืนอยู่ที่หมู่บ้านยาลอ แล้วหันมองไปยังหมู่บ้านลิดล ก็จะไม่เห็นช้างที่นำมาเลี้ยง เหมือนกับมีอะไรมาปิดบังไว้ ทั้งๆที่ ทั้งสองหมู่บ้านนี้ อยู่ใกล้กันมาก แต่คนที่ยืนอยู่จุดนั้นมองไม่เห็นช้างเลย  ชาวบ้านเลยเรียกว่าเมือง ลีดง และเพี้ยนเป็นลิดลจนถึงทุกวันนี้  นอกจากตำนานเรื่องราวต่างๆแล้ว  ในอดีตหมู่บ้านลิดลก็ยังขึ้นชื่อในเรื่องแหล่งการทำเหมืองแร่  หมู่บ้านลิดลเป็นหมู่บ้านที่มีทรัพยากรธรรมชาติที่สมบูรณ์มาก   สภาพพื้นที่ของตำบลลิดลเป็นที่ราบและที่ราบลุ่มแต่จะมีภูเขาบางส่วนบริเวณทิศตะวันตกของตำบลในหมู่ที่ 5 เนื่องจากพื้นที่ทั้งตำบลเป็นที่ราบและที่ราบลุ่ม จึงมีการทำสวนยางและทำนาเป็นส่วนใหญ่ในบริเวณทางด้านตะวันออกของตำบล  มีถนนสายสำคัญตัดผ่านในแนวเหนือ - ใต้  ได้แก่  ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข  409  ไปเชื่อมกับทางหลวงจังหวัดหมายเลข  4065  ในตำบลเปาะเส้ง

                สุดท้ายนี้  ดิฉันอยากจะขอฝากให้ชาวตำบลลิดลทุกคน  รักษาทรัพยากรธรรมชาติและวัฒนธรรมของหมู่บ้านลิดลไว้  รวมถึงหมู่บ้านอื่นๆเพื่อเป็นการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและธรรมชาติให้คงอยู่กับพวกเราตลอดไป

นำเสนอโดย เด็กหญิงนูรอาตีก๊ะห์  ทางา  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่2/2  เลขที่10

ข้อมูลโดย http://www.lidol.go.th/index.php